ای مرد، در میانهی میدان چه میکنی
در لابلای جنگل و باران چه میکنی*
میز ریاست تو چه کم داشت از رفاه
در ورزقان و در مه و بوران چه میکنی*
دل کنده از اوامر و دستور و پایتخت
در نقطه های مرزی ایران چه میکنی*
ای هفت روز هفته، به فکر ضعیفها
هم شانهی فقیر و ضعیفان چه میکنی*
تهران اگر که شهر و مقرّ ریاست است
پس در میان ایل و دهستان چه می کنی*
رسیدهایم به قله در آخر راهیم
از التهاب حوادث همیشه آگاهیم*